De kids en ik zwemmen wat en zitten verder binnen. Ik hang als eerst de vijftig foto's op die ik van thuis heb meegenomen, wat me best zwaar valt. Verder schrijf ik m'n verhaaltje en de kids zitten het liefst op de 'spelletjes iPhone' en Nintendo, wie niet tegenwoordig. Lucas blijkt verder heel goed te kunnen tollen: http://youtu.be/hWNbNDkHgzQ

Rond twaalf uur komt opa even langs om eieren te brengen, de tuin te inspecteren en de hond uit te laten. Ook al spreekt hij geen Engels, vind ik het wel heel fijn om even iemand te zien. Van negen tot vier alleen zijn met de kids is leuk, maar ik kijk wel uit naar de thuiskomst van Cristina om gezellig te kunnen kletsen.

Wanneer het een uur is, krijgen de kids honger en kook ik pasta voor ze. Koude tomatensaus en kaas erover en ze zijn helemaal blij. Hierna was ik af en schop de kinderen naar bed. Ik ben zelf ook wel toe aan een momentje voor mezelf, maar zodra ik eenmaal lig en de foto's zie hangen, krijg ik het toch wel erg moeilijk. Ik besef hoe belangrijk de mensen thuis voor me zijn. Om me beter te voelen, zet ik een berichtje in de Facebookgroep 'au pairs Madrid summer 2015'. Ik schrijf waar ik woon en dat er weinig mogelijkheden zijn om zelf op stap te gaan. De supermarkt is alleen met de auto te bereiken en verder rijdt er een bus, maar niet rechtstreeks naar Madrid. In deze wijk is alleen een soort club waar kinderen kunnen voetballen en basketballen. Er even zelf op uitgaan is dus geen optie. Zelf reageer ik daarna ook op berichtjes van anderen en zo kom ik al gauw met vier/vijf au pairs in contact.

In Nederland heb ik al contact gehad met een Nederlandse au pair die in het centrum van Madrid woont, naast het stadion van real Madrid. Ze is even oud als ik en we spreken af om zaterdag naar Casa del Campo te gaan. Dit is een park met een meertje, vlakbij een attractiepark en dierentuin. In het weekend mag ik van mijn gastgezin doen wat ik wil en ze willen me dan ook graag brengen met de auto. Nu heb ik iets om naar uit te kijken, dus dat lucht me heel erg op. Om half vier ga ik beneden bij Lucas zitten en samen relaxen we.

Om vier uur zit m'n werkdag er op. Cristina komt thuis en heeft voor mij de schema's met de bustijden geprint. Doordeweeks kan ik na vier uur naar Madrid met de bus. Dan brengt ze me met de auto naar bus 627 in een dorpje verderop. We drinken thee en jawel, je kunt het wel raden, we gaan weer zwemmen. Mijn haren zijn inmiddels een bundel touwen, dus stap ik lekker onder de douche. Rond half zeven gaan we met z'n vieren naar een grote sportwinkel om een cadeau te kopen voor Carlos die donderdag jarig is. De huidige hometrainer in de sportkamer is stuk, dus krijgt hij een nieuwe. Ik stel voor om donderdag appeltaart te bakken, maar dat wordt zondag, aangezien er dan familie komt barbecueën. Op de terugweg spreken we met Carlos af om voor de kids eten te halen bij de Burger King en dat op te eten bij bar/restaurant El Colmadito. Ik bestel maar iets bekends, namelijk een Caesar salad. In dit dorpje, Villanueva de la Cañada zit een Universiteit. Cristina vertelt dat de studenten op straat leven; ze eten drie keer per dag bij een bar of restaurant en roken, drinken en gebruiken drug de hele dag door. Ik vind het alleen maar leuk om nieuwe mensen te zien en even uit huis te zijn. Ook staat er een lekker voor Spaanse begrippen 'fris' windje. Na lekker gekletst en gegeten te hebben, gaan we weer naar huis. Hier Skype ik met Pim en daarna met mijn ouders. Ik vertel Pim dat ze verrast waren toen ik zei dat hij niet van plan is een weekend te komen. Ze vinden het leuk als hij komt en dan mag hij hier in het huis slapen. Tsjah... Wat moet ik daar op zeggen. Tegen zoiets zeg ik natuurlijk niet gelijk nee. Eerst een nachtje over slapen en rustig kijken of het überhaupt kan. Stiekem zou ik het wel heel leuk vinden natuurlijk. Ik wil graag laten zien waar ik ben.

De kids kijken in de woonkamer Despicable me (Verschrikkelijke Ikke), dus ik kom na het Skypen er gezellig bij zitten. Om half twaalf gaat het licht uit.

WOENSDAG 1 JULI

Om half negen gaat mijn wekker. Als ik de keuken in loop, zit Carlos verrassend genoeg nog aan de ontbijttafel. Vandaag begint hij later, want hij moet maar een klant die dichtbij woont. Na het ontbijt laat ik de kids eerst doen wat ze willen... Yes, of course, televisie en iPhone gaan aan. Gauw is het te warm en gaan we zwemmen. Lucas heeft heel erg last van zijn keel en belt zijn moeder. Cristina zorgt er vervolgens voor dat opa en oma hem rond kwart over elf naar de dokter brengen. Ondertussen vermaken Marcos en ik ons in de speelkamer beneden, waar het lekker koel is.

De rest van de middag zwemmen we en houden we na de lunch siësta. Althans, Marcos slaapt en Lucas komt na twintig minuten al naar beneden waar ik op de bank lig. Helaas vertelt Michelle, de Nederlandse au pair, dat ze toch niet kan komen om te zwemmen, zoals we hadden afgesproken. Misschien morgen dan, of een andere dag.

Als m'n oppastijd er weer op zit, ben ik toch echt wel heel moe, dus lig ik tot kwart over vijf op bed. Wakker worden is geen pretje hier, dat merk ik al gauw. Het is heet en ik ben nog slaperig. Even komt de heimwee terug, maar gelukkig weet ik een oplossing: zwemmen! De beste vriendin van Cristina en haar twee zoons zijn er ook. We houden een wedstrijd badminton en, natuurlijk, team Holland (Lucas en ik) wint van Spanje en Argentinië.

Heerlijk relaxen tussen vier en bedtijd. Ik zit lekker in de schaduw en kom in contact met de Nederlandse zomer au pairs. We maken een groepsapp en het blijkt dat ik een meisje al ken van de informatiedag in februari. Iemand kent ook een meisje uit Woerden en ze kennen het Minkema college. Deze herkenning vind ik wel fijn en doet me goed.

Cristina vraagt of ik mee ga naar spinning class. Uhm ja leuk! Het is warm en ik ben moe en eigenlijk ook wel lui, maar ja dat durf ik natuurlijk niet te zeggen. Tuurlijk ga ik mee! We beginnen om tien over acht en starten om negen uur met een cooling down. Na vijf minuten ben ik al dood, maar ja, ik laat me niet kennen. Ze had me nog gewaarschuwd; de lerares van vanavond is een pittige tante. Dat merk ik. Ze schreeuwt als een malle en komt naar je toe als je het niet goed doet. Waarom zitten we ook alweer vooraan? Met hoofdpijn en trillende beentjes gaan we weer naar huis. Tijd voor meat balls in tomato sauce and a salad en daarna om half twaalf Skypen en naar bedje.

DONDERDAG 2 JULI

Happy birthday to papa Carlos! Hij is alleen al lang de deur uit als ik wakker word. Lucas slaapt nog/weer, dus ik ontbijt met Marcos. Daarna wordt Lucas wakker (Marcos maakt hem wakker waar ik niet zo blij mee ben, omdat hij nog ziekjes is) en spelen we memory van Cars. Lucas wint, Marcos wordt tweede en helaas moet er ook een verliezer zijn en dat ben ik haha. Hierna zet ik de kindjes aan het werk. Ze maken allebei een mooie kaart voor papa.

Opvallende dingen:

- Waarom terugschakelen als je ook in z'n vijf over een rotonde kan?

- Waarom klagen we in Nederland over onnodig links rijden?

- Waarom moet alles zo hard (praten, televisie, spelletjes)?

- Wind is niet zomaar wind in Spanje. Het is meestal niet je vriend, zo vies warm.

- IEDEREEN geef je twee zoenen. Ook al ken je diegene niet. Awkward handshake moments alert.